türkiye de istifa kültürünün olmayışı

kurumlar ve yöneticiler doğru düzgün çalışmadığı zaman insanlar doğal olarak istifa etmezler.

batı kültüründe bir bakan gerekli durumda istifa etmediği zaman partisi gelecek seçimlerde zarar vereceğini düşünüp kendisini istifaya zorlar. hala itiraz ederse partisinden atar, görevinden alınır. çünkü seçmenin balık hafızalı olmadığını öğrenmişlerdir. bizim politikacılarımız halkını balık hafızalı görüp günübirlik, günü kurtarma peşindedir. kimse istifa etmez, çünkü onu görevden kimse almayacaktır.

insanlar zorla atılmak yerine istifayı seçerken bizde kimse zorla yerinden atılmayacağı hatta korunacağı için istifaya ihtiyaç duyulmaz.

nasıl olsa herkesin medyası var pisliğimizi temizler, halk kandırılır diye düşünülür. fakat seçim sonucu halkın verdiği oyun rasyonel olmadığından yakınırlar. o balık hafızalı halk saçmalıklar yapıp istifa etmeyeni sandığın dibine gömer.

örnek verelim; zahid akman bence suçsuzdur, fakat istifa etmesi başbakan yardımcısı tarafından istenmiş ve etmediyse onun görevinden alınması gerekirdi. ister bir ay kalsın ister bir gün. istifa etmediği için onursuzca görevinden atılsa bir daha böyle durumlarda insanlar kendilerine söylenmeden istifalarını verirler.
bir başka gelenekte ise istifa edenleri bir ay sonra yeniden görmeye alıştık zaten. baykal kaç kez istifa etti hala yerinde. dsp, mhp, dp de aynı şeyi defalarca gördük.

telefonum dinleniyor diye yaygara kopartan onursuz insanlar telefonunun açık unutulduğu ispatlandığı halde yüzsüzce yerlerinde duruyor. halkın değerlerine hakaret etmek ise sıradan bir şey. nasılsa oy kaygısı yok. halk bu, balık sayılır, unutur gider.