münevver karabulut

üzerinden prim yapılarak resmen mezarında döndürülen zavallı kız.

celalettin cerrah gibi, meslekten ihracına ek olarak bıyıklarından tavana asılması gereken bir basiretsizin, "ben feci sıçtım aga" diyememesinden ötürü; terbiyesizlik yapmaya cüret edebildiği merhume.

ölüm, birtakım naif eylemler neticesinde elde edilen birşey değildir, olamaz da.
ve bunu sizin gibi, çocukluğunda yaptığı her kötü şey ölesiye dayak yemekle sonuçlanmış mal bünyeler anlayamazlar. ondan zaten gencecik bir kıza ölümü layık görebilmeniz. öldürene hiç dokunmadan hem de.

hiç mi hayal kırıklığına uğramadınız hayatınız boyunca? hiç mi "onu tanıyamamışım, hiç de düşündüğüm gibi biri değilmiş" demediniz? bu kadar mı mükemmelsiniz? ve gerçekten, hayatımızı her yönüyle kontrol altına alabileceğimizi falan mı sanıyorsunuz ciddi ciddi? bu kızcağızın ve ailesinin yaşadığı sadece bu, tanışmış/tanıştırılmış oldukları halde.
ama yaşanabilecek en trajik boyutu elbette.

rahat uyusun, mekanı cennet olsun. uluslar arası ilişkiler okumak istiyormuş, yazık. komşumuzun aynı yaşlarda iki kızı var, bi başka baktım bugün onlara. belki de hayatımda ilk kez annemi anladım. ben arkadaşlarımla buluşmak için neşeli neşeli dışarı çıkarken içinin nasıl titrediğini, ama belli etmediğini.

allah topunuzun çok ciddi belasını versin.