bugün

dayak yediğini gururla anlatan kızlar

anne eksenli yetişen kızlardır. annesi de, anneannesi de '' erkektir; söver de döver de'' veyahut '' kadın kısmı erkeği rezil de eder vezir de eder'' diye büyüttüklerinden bu kızcağızlarımızı ve tabii onlar da bir adım ileriye gidemediklerinden ne annelerinden ne de anneannelerinden, yedikleri dayağın içinde '' sevgi '' arayacak ve dahi bulduklarını sanacak kadar uyuşmuş beyinlere sahiptirler.

annelerinin dizinin dibinden ayrılmış kocalarının koynuna girmiş kızlar da diye tanımın tanımını yapabilirim.

tabii bir de postravmatik stres bozukluğu denen psikolojik rahatsızlık vardır ki; yaşanan olayın etkisinden kurtulabilmek için hasta kişiye defalarca seans seans anlattırılır yaşanılanlar... kimbilir belki de içgüdüyle bunu bulmuşlardır.

öyle ya da böyle acınacak halde oldukları gerçeğini hiçbirşey değiştiremez.
her kim ki şiddet uyguluyor; acınasıdır
her kim ki şiddete maruz kalıyor; acınasıdır