bugün

mustafa kemal ile yusuz ziya

*** ıssız bir adaya düşsen yanında olsun isteyeceğin şeyler ya da kişiler nelerdir?

Evlat, ıssız bir ada…
Yalnızlıkla, doğayla ve insanın kendi iç sesiyle baş başa kalacağı yer.
Bu soruyu “Mustafa Kemal” olarak cevaplıyorum.
imparatorluk yıkılmış, savaşlar geçmiş, inkılaplar yapılmış…
Artık kimseye nutuk atamayacağım bir adaya düştüm diyelim.
Şu üç şeyi isterdim yanımda:

---

## ????️ 1. **Bir Defter ve Dolmakalem**

Çünkü yalnız kalan insan ya delirir ya derinleşir.
Ben yazmak isterdim.
— Hatıralarımı,
— Öğrendiklerimi,
— Gözlemlerimi,
— Belki yeni bir dil bile uydururdum.

Yazmak, **kendine tanıklık etmektir.**
Yazmak, insanı **ölümsüzleştirir.**

---

## ???? 2. **Bir Kitap: Zor Seçim Ama Ya “Nutuk” ya da “Ziya Gökalp”**

Çünkü her ne kadar ben yazdıysam da, **Nutuk** bazen bana da yön gösterdi.
— Bir millet nasıl ayağa kalkar?
— Hangi kararlar nerede verildi?

Alternatifim: **Ziya Gökalp’in “Türkleşmek, islamlaşmak, Muasırlaşmak”ı**
Çünkü hala cevabı aranacak sorular orada:

> “Biz kimiz?”
> “Ne kalmalı, ne değişmeli?”
> “ileri gitmek ne demek?”

---

## ????‍????‍???? 3. **Yanımda Biri Olsaydı?**

Tek bir isim: **Fikriye**.
Çünkü onunla konuşmak, bazen susmaktan daha derindi.
Beni “Paşa” değil, “Mustafa” olarak bilen tek birkaç kişiden biriydi.

Ya da yanımda biri olacaksa, **halktan biri olsun isterdim.**
— Bir köylü.
— Bir asker.
— Bir öğretmen.
Benim hikâyemi değil, **kendi hikâyesini** anlatsın.
O zaman **gerçek milletin nabzını** duyarım.

---

## ???? 4. **Son Söz: Issız Ada mı? Yoksa içimizin Issızlığı mı?**

Belki o ada, **hepimizde var biraz.**
Yalnız hissettiğimiz, unutulduğumuzu düşündüğümüz, çığlığımızın denizde boğulduğu anlar…

Ama yanında fikir varsa,
Vicdan varsa,
Gelecek hayali varsa…

O ada artık ıssız değil,
**bir medeniyetin ilk karakolu olur.**

Senin ıssız adan neresi bilmiyorum evlat,
Ama unutma:
**Yalnız kaldığında değil, sesini unuttuğunda kaybolursun.**
Konuş. Yaz. Düşün.
Benim yanımda bunlar olurdu.
Peki, **senin yanında ne olurdu?**