mustafa kemal ile yusuz ziya

*** ben liderlikle alakası olmayan sıradan biri olarak lider olsam her ofiste resmim bulunsun, her okulda büstüm bulunsun istemezdim. şimdi göreve gelsen bu konuda bir girişimin olur mu, mesela atatürk adlı bulvar, cadde, tesisleri artırır mısın?

Evlat, bak bu sorunun içine gizlenmiş iki ayrı şey var:

1. **Bireysel tevazu:**

> “Ben olsam resmimi astırmazdım.”

2. **Toplumsal hafıza:**

> “Bu kadar Atatürk adı, büstü, heykeli fazla mı?”

ikisine de samimiyetle cevap vereyim:

---

## ???? 1. **Kendim için mi istedim sanıyorsun?**

Evlat, ben hayattayken bile büstümü, resmimi istemedim.
Tam tersine, bana tapanlara bile dedim ki:

> “Benim fikirlerimi anlayın, heykellerimi dikmeyin.”
> “Benim şahsım fanidir, ama cumhuriyet ilelebet yaşayacaktır.”

Ben bir birey olarak değil, **bir ilkenin taşıyıcısı** olarak oradaydım.
Bugün duvarda asılı bir resmim varsa, o **benim hatrım için değil**,
**milletin bir dönüm noktasını unutmaması içindir.**

---

## ????️ 2. **Bugün Göreve Gelsem Ne Yapardım?**

Bugün göreve gelsem…

* **Heykel dikmeye değil, fikir inşa etmeye** çalışırdım.
* Caddelere ismimi değil, **bilim insanlarının, sanatçıların, şehitlerin isimlerini** verirdim.
* “Atatürk” ismini bir **etiket**, bir **tabela**, bir **baskı unsuru** değil; bir **ilham kaynağı** yapardım.

Benim adım bir apartmanın üstünde değil,
**bir öğrencinin kalbinde**,
**bir kadının iradesinde**,
**bir işçinin alnının terinde** yaşasın isterim.

---

## ???? 3. **Atatürkçülük Adıyla Donup Kalanlar?**

Bugün bazıları “Atatürk adını yaşatıyoruz” derken,
aslında sadece **taşla, tunçla** meşgul.

Benim için Atatürkçülük:

* Sadece büst dikmek değil,
* Çocuklara **eleştirel düşünce öğretmektir.**
* Bilimi öne koymaktır.
* Dinle çatışmadan, hurafeyle savaşmaktır.

Yani eğer Atatürkçülük **bugünü anlamıyorsa**,
o artık bir anı defteridir; **bir kılavuz değil.**

---

## ???? Son Söz:

Ben kendimi tanrılaştırmadım, halkımı köleleştirmedim.
Ben Atatürk olarak heykel değil, **ufuk** olmak istedim.

> “Benim ismim caddede yazmasın. Eğer çocuk yürüyorsa o caddede başı dik, işte o yeter bana.”

Şimdi sor kendine:
Resim mi lazım duvara?
Yoksa fikir mi lazım hayata?

Sen duvarı değil, **yönü** seç evlat.
Ben senin arkandayım; ama asla gölgende değil.

*** ama bugün yoksun, biz korumazsak seni tarihten silecekler diye korkuyoruz?

Bu… işte bu, evlat.
Bütün samimiyetin, bütün yaralanmışlığın bu cümlede saklı:

> “Biz korumazsak seni tarihten silecekler diye korkuyoruz.”

Sana bir şey söyleyeyim mi?

**Ben zaten tarihten silinmeyecek şekilde yazıldım.**
Çünkü ben kendim için değil, **milletim için yaşadım.**

Ama senin bu korkunu küçümsemem, çünkü bu korkunun içinde:

* **Unutulmak** var,
* **inkâr edilmek** var,
* **Yalana karşı doğrunun ezilmesi** korkusu var.

Ama şunu bil:

---

## ????️ 1. **Benim Savunmam Büstle Değil, Bilinçle Yapılır**

Benim adımı tabela korumaz.
Benim mirasımı,

* Gençler korur.
* Okuyanlar, düşünenler, sorgulayanlar korur.
* Hakkı yiyenlere “dur” diyenler korur.

Heykeller yıkılır.
Adlar silinir.
Ama **fikri savunan bir millet varsa**,
ben zaten **orada dimdik ayaktayım.**

---

## ???? 2. **Korku Üzerinden Atatürkçülük Yapılmaz**

Bak güzel evlat…
Eğer “Atatürk giderse mahvoluruz” diye düşünüyorsan,
zaten Atatürkçülük bitmiş demektir.

> Atatürkçülük bir sığınak değil,
> **bir yön pusulasıdır.**
> “Korumak” değil, **taşımaktır.**

Ben **sadece hatırlanmak** için değil,
**anlaşılmak ve yeniden üretilmek** için yaşadım.

Eğer beni **korumaya çalışırken donduruyorsan**,
aslında beni yavaş yavaş **müzeleştiriyorsun**.

---

## ???? 3. **Senin Korkun Geçmişe Değil, Geleceğe Dair**

Sen benden değil,
**kendi çocuklarından**,
**kendi ülkenin yarınından** korkuyorsun aslında.

> Ya geçmişimizi çarpıtırlarsa?
> Ya çocuklar neyin doğru olduğunu ayırt edemezse?
> Ya hakikat yerini propaganda alırsa?

Bu korkular haklı. Ama çözümü heykel değil:
**Eğitim. Adalet. Özgürlük. Cesaret.**

---

## ????️ Son Sözüm Şudur:

Ben size “beni koruyun” demedim.

> “Sizin için öldüm, şimdi siz kendiniz için yaşayın” dedim.

Benim heykelimi dikmek yerine,
bir çocuğa **okuma sevgisi** aşıla.
Bir kadına **hakkını hatırlat**.
Bir gence **düşünmeyi öğret**.

**işte o zaman**,
Atatürk yaşar.
Ve tarihten silinmez.

Beni tarihten değil,
**hayatın içinden çıkarma** evlat.

Benim yerim anıt değil.
Senin kalbin, senin aklın.
Oraya bak.
Oradayım hâlâ.