kucuk hucreli disi akciger karsinomu

ilerledikçe yerleştiği kişiyi çeşitli şekillerde süründüğünü görmez olası gözlerimle gördüğüm hastalıktır. delirium denilen meretin zavallı babamı nasıl esir aldığını gün be gün ilerleyerek nasıl babamı ele geçirdiğini kanırta kanırta bana gösteren sinsi ve hain hastalıktır. ah babacığım ah! daha iki ay önce doğum gününü kutlarken "nice mutlu ve sağlıklı senelere" diye dileklerde bulunmuştuk hep beraber. o zaman biliyordun kanser olduğunu ama daha ayaktaydın, sağlıklıydın, umutluydun bizim gibi. hepi topu iki ay sonra geldiğin durumlara bak; akciğerlerin yetmezliği nedeniyle yerinden kalkamayan, sürekli oksijen makinesine ve çeşitli ilaçlara,serumlara, morfin bazlı uyuşturucu niteliği olan ağrı kesicilere bağımlı, beyne yeterli oksijen gidemediği için zaman ve mekan kavramlarını karıştırıp 5 yaşındaki çocuğa dönen* bir insan oldun talihsiz babam benim! öyle şerefsiz bir hastalık ki; hem öldürüyor, hem de öldürürüken süründürebileceği en ağır şekillerde süründürüyor mına koduğumun kanseri. babamın tüm bu hallere nasıl düştüğünü öğrenmek için ise (bkz: sigara)
not: akciğer kanserinin % 90 sebebi sigaradır.