bugün

yalnızlığın anlaşıldığı anlar

zora dara hastaneye düşünce kimseden telefon dahi gelmiyor. özellikle Müslüman geçinenler gram iyilik yapmıyor. akrabalarımın çoğu dahil buna. din yalan olmuş bunu diyaliz dönemindeyken farkına vardım. 10-12 yıl önce. gayet muhafazakar biriyken en azılı din eleştirmeni hale geldim. Ben intiharı çok düşündüm ama döt korkusundan cesaret edemedim. ailem parçalanmanın eşiğinde. ölsem nolcak diktir edin üzülüp dursunlar mikimde değil. canımdan bezdirdiler.
ya Allah cehennem filan varsa diye cesaret edemedim. deist düşüncedeydim. sanırım agnostik oldum.