bugün

sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Öncelikle yazdıklarım her zaman ki gibi bir saçmalıktan ibaret olacak olsa da olsun ancak bir önlem olarak okunulmaması daha mantıklı.

Birkaç gündür kötüyüm. Üzerimde yersiz hisler var ve bunun yanında içimden hiçbir şey gelmiyor, ne konuşmak, ne yemek yemek, ne uyumak ve ne de düşünmek. Hiçbir şey.
Su içmek bile.
Evet, benim için su çoğu şeyden önemli.
Ne saçmalıyorsam.

Bu durum başlamadan önce henüz bitirmediğim kitaplar olmasına rağmen konusunu önemsemeden yalnızca kapağını beğendiğim için 4 kitaplık bir seri almıştım. Çünkü nedense çekici duruyordu ve ben bu yüzden bunu okumalıydım ki öyle de oldu.
Bir kitap çekici durabilir mi?
Demek ki duruyormuş.
Evet, kafayı yemiş olabilirim.

Hiçbir şey yapmak gelmiyordu içimden. Etrafımdaki herhangi birisi de benim için hiçbir şey yapmıyordu ve yapmak istemeyişi de benim görüşümce normaldi. Hem kendisine faydası olmayan bir insanın başka bir insandan bir şeyler beklemesi saçmalık olurdu.

Bu günlerde farklı 3 kitabı ve ayrıca o seriyi bitirdim. Seri nedense hoşuma gitmişti. Kan, vahşet, ölüm, olaylar ve daha birçok şey.
Tek hoşuma gitmeyen kısım aşktı.
O ne ya, öyle. Ama neyse, en azından sonunu saymazsak çok da yapış yapış değillerdi çünkü olağan dışıydılar. Bu tuhaftı.
Serinin ilk 3 kitabının da sonu kötü bitiyordu ve bu beni biraz daha da kötü hissettirdi ancak 4. kitap neyse ki mutlu sondu. Yersiz üzülmelere yer arayan ruhum bir yenilgi tattı ancak Bu beni o kadar mutlu etti ki sözlük. Günlerce yalnızca bu kitaba muhtaçmışım gibi sanki. Benim böyle anlarda bu tarz seriler almam gerekiyor sözlük. Bunu fark ettim.

Neyse.

Bir insandan yeterince almadığım sevgiyi kitaptan almış gibi hissetmem benim için kesinlikle bir sorun değil. Yeter ki mutlu hissettirsin. Ancak şu anda boşlukta hissediyorum. Bu da neyin nesi?
Sanırım kitap bittiği için ama tekrardan neyse.

Kısır bir döngüye girmiş gibiyim. Düşünürsem yanarım, bu yüzden kendimle dalga geçiyorum ve saçmalıyorum. Her an patlayabilirim ve her an bu duygusallığımdan dolayı birisine de tutulabilirim gibi hissediyorum. Bu korkunç. Tam anlamıyla korkunç!

Kesinlikle depresyon olduğunu kabullenmiyorum çünkü az da olsa zevk aldığım şeyler vardı bu günler içinde. ilk sırada kitaplar yer alırken peşinden müzik, sessizlik, bir şeyler yazmak veya karalamak gibi şeyler geliyordu.

Ama neyse, bunlar gereksiz ayrıntılar.

Mesaja gelirsek,
Bir insanın kendi kendisini mutlu edebilmesi gerekiyor öncelikle sözlük. Eğer bunu yaparsa insanlardan -kesinlikle büyük olmaması şartıyla- ufak bir şeyler bekleme hakkı doğabilir o kişiye. Kimsenin acısı kimseden hafif değil ancak kimseden üstün de değil. insanlar bunu bilmeli ve buna göre hareket etmeli.

daha çok şey yazacaktım ama bunaldım.

Gidip bir başka kitabı okuma şansını tanıyacağım kendime.
Çünkü henüz bir şeyler için erken.