sozlukte siyaset yapanlarin samimi olmamasi

kısmen doğru kısmense kendi içinde çelişki doğurduğu görülmesi gereken tespitlerden... elbette bizler samimi olmayan yazılar, görüşler duymak veya görmek istemiyoruz. herkes aklı başında analizlerde bulunsun, sırf eleştirmek için eleştirmesin hatta takım tutar gibi parti tutmasın istiyoruz lakin her insanın aynı anlayışa sahip olduğunu da düşünmek biraz uçuk bir davranış açıkçası.

bu ülkede ıq seviyesi sıfıra yaklaşmış bir insanın bile siyaset tartışmaya hakkı vardır. bilmiyordur, iddianameyi tek bir kez açıp bakmadan ergenekon hakkında atıp tutuyordur, saçma sapan çıkarımlarla ayar verdiğini sanıyordur ama savunması ne tür olursa olsun, görüşünü belirtmekte özgürdür. sen samimiyetine inanmadığın bir insana, ''artık konuşma istemiyoruz'' diyebilme hakkına sahipsen bile, bunu engellemeye yönelik çabalar sarfetme hakkına sahip değilsindir. haksız bir davranıştır demiyorum fakat böyle insanların varlığı da azımsanamayacak derecede fazla. gerçekleri kabullenmek ve ona göre yaşamak gerek.

bu kriz durumlarını kendi içimizde kara çevirebilme şansımız var aslında. biz o tür insanlara bakıp, halimize şükredebiliriz tartışabiliyoruz diye. bir konuyu saçmalıkla dolu cümlelerle anlatmak yerine, aklı başında bir çok belgeye dayanarak anlatabilme olgunluğuna eriştiğimizin kıymetini bu tür insanların davranışlarına bakarak anlayabiliriz. daha doğrusu kıymetini anlayabiliriz...