her firsatta istiklal marsi okumak

özellikle türk toplumunda son derece yaygın bir şekilde görülen davranış biçimidir.

her ne kadar bazı bünyeler bu konuyu, istiklal marşına karşı bir saygısızlık olarak değerlendirecek bir potansiyele sahip olsada bu konunun tartışılmasının son derece doğru olduğunu düşünüyorum.

pazartesi okul mu açılır istiklal marşı okunur, cuma günü gelir okul biter istiklal marşı okunur, bir yerde bir açılı yapılır öncesinde istiklal marşı okunur, maç mı oynanacak hadi öncesinde bir istiklal marşı patlatalım, bi yerde bir tören mi var hemen bir istiklal marşı okuyalım.

istiklal marşına saygı duymak başka onu luzumlu luzumsuz her yerde dile getirmek başka. misal, futbol maçlarından önce istiklal marşı okunsa ne olur okunmasa ne olur? istiklal marşının kıymeti içinde barındırdığı tarihsel manevi duygulardan ileri gelir, yani bestesi güftesi güzel olduğundan değil, bu özelliğindendir ki futbol maçıymış, okul açılışı kapanışıymış vb. yerlerde istiklal marşının okunmasının bir gereği yoktur. gereksizdir.

edit: istiklal marşını yazma hakkını bu millet kendi kanı ile kazanmıştır. bu özelliği ilede belkide en kutsal değerimizdir. burada tartışılan kesinlikle istiklal marşının kendisi ya da önemi değildir.