hiç sevgilisi olmamış erkek

birçok insan yaşadığı tüm sıkıntılara, olaylara rağmen içinde az da olsa yaşama dair bir istek, girişim ve enerji duygusu barındırır içinde, bende artık o bile yok. içimdeki bu eksiklik hissi geçmiyor. belki de artık gerçekten bir his ve bir şeyler yaşayabileceğime dair inancım olmaması ve bu geç kalmışlık duygusu sebebiyle bu durum ölene değin devam edecek gibi geliyor. milyonlarca insanın olduğu bir ülkede hiç eş değer ruha denk gelememiş olmak benim belki de yanlış bir çağa ait olduğumu gösteriyor, insanın kendi gibi birine hiç rastlayamaması kalabalıklar içinde ona denk bir ruhun ve kişiliğin, onun tarzına, hayat anlayışına sahip birinin mevcut olmaması demektir aslında bu gerçekten vahim bir durum, çünkü biriyle gönül ortaklığı kurmak demek o iki insanın aslında tek bir ruha ait olması demektir, demek ki benim karşı cinste karşılığım boş küme ben gibi birisi yok bu yüzden de hayatımda hiç yaşamadım gerçek bir sevgililik. Bu tek başınalık tablosu 26 yıllık yaşamımda gençlikten itibaren sayarsak 10 senedir benim için böyle oldu, eş değer bir ruha rastlamadığım için yalnız kaldım bu benden kaynaklı değil aslında çağın yozlaşmışlığını gösteriyor, 25 yaşına kadar gelip de hayatı boyunca gerçek bir sevgilisi hiç olmamış biri için esas sebep kendisi değildir; benzer ruha rastlayamamak, kendi gibi birisine denk gelememek, toplum ve insanlardaki kallavi bozukluğun meydana getirdiği bu muhassala o kişiyi yalnızlığa mahkum etmiştir ve bu kendi isteği dışında olmuştur. Böylesi tuhaf, rezalet bir dünyada bulunduğunu anlayıp, bunu artık idrak ettiği için aslında umudunu da yitirmiş ve kalan yaşamında da hiç sevgilisi olmadan yalnız öleceğini düşünmeye başlamış, kendini bu duruma alıştıran biridir.