suriyeliler yüzünden hayattan zevk alamamak

ölçeği suriyeliler'den alıp araplar'a genişleterek varlığını onayladığım ve şu an yaşadığım yer itibarıyla sık sık deneyimlediğim elim bir hadise. ben bu kadar ucuz, kalitesiz ve görgüsüz insanı çok az yerde gördüm inanın. restoranlarda yağmaya gelmiş edasıyla ciyak ciyak bağıra çağıra oradan oraya savrula savrula boş masa arayanlar, yan masada bağıra çağıra "sohbet" edip sizin masadaki muhabbetin içine sıçanlar, sokakta yürürken abartılı kahkahalar ve yersiz şekilde yüksek bir sesle etraftaki erkeklerin ilgisini çekmeye çalışan yokluktan çatlayacak duruma gelmiş genç kızlar, sayfiye beldesi görünce kendinden geçip dört bir yanı evlerle çevrili sokakta en üst katın balkonuna donla tumanla, sütyenle çıkıp kahkaha ata ata çamaşır asma bahanesiyle kendini pazarlayanlar... ne ararsanız var bunlarda, olmayan tek şey "asalet". zaten bu son söylediğimi yapan kadın bir kere daha o beyaz anane donuyla balkona çıkıp memelerini sallaya sallaya elaleme cilvelenirse bizzat bacaklarından tutup çamaşır ipine ters asmayı planlıyorum kendisini. zira her malın bir de afişi olmalı ki kolay satılsın.