şu an aklınızı meşgul eden düşünce

Bugün keşke geçmişte şunu yapsaydım diyemiyorum çünkü çok genç bir yaştayım. Ama biliyorum ki 10 yıl sonra bunu söyleyeceğim. Çünkü 10+ yıl sonda daha akıllı ve farkında olmuş insan olmayı daha iyi kavrayabilmiş olacağım. Bugün cesaret edemediklerim ve çekincelerim için erişmem gereken olgun kafa kaç sene uzaklıkta? Hızlı gelişiyor ve farkına varıyorum bunu biliyorum. Belki bir dönüm noktası geçirir ve çok erken erişirim bu olgunluğa. Yoksa şu dinamikliğim boşa gidecek. Diyelim ki birkaç ay sonra bu olgunluğa eriştim ve hayatımı bugün ideal bulduğum ölçüde yaşıyorum. birkaç sene sonra tekrar değişeceğim ve yine mi yaptıklarımı yetersiz ve anlamsız bulacağım.

Herkes böyle boşa harcamış ve geçmişteki tercih ve eylemlerin değişmesi durumunda hayatının nasıl olacağı üzerine düşünüyor mu? Bence insan sürekli bunu düşünüyor. Geçmişte yapıp ettiklerini. O halde geçmişteki ben olana kızmamak gerekir ve değiştirilemeyecek olan geçmiş tercihlere kafayı yormamak iyidir. Aksi taktirde insan sürekli bir eksiklik, aptallık ve verimsizlik hissedecektir. Bu yüzden genç insanlar çevrelerinden sürekli bir yönlendirme alıyor. Herkes gençleri yönlendirmek istiyor kendi yaşayamadıklarını yaşatmak için ama mutlu eden bu olmayabiliyor. Bu geçmiş takıntısı ve zamanın doğru değerlendirilemeyişi yüzünden çevremizden gençken şunu yapsaydım daha iyi bir yerde olurdum, keşke o dönem bunu yapmasaydım ve keşke diğer olanı tercih ederdim gibi şeyler duyuyorum. Hayatta sayısız ihtimal var ve sürekli diğer tercih nasıl olurdu diye düşünmek insanı aşşağı çeken ve yaşlandıran bir düşünce. insana iyi gelmeyen bir eylem. Kafamız erişkin veya değil. Bu erişkinlikten tatmin olmakta mümkün değil çünkü en erişkin kafamız öldüğümüz gün olacak. Ölüm anına kadar değişip gelişecek ve olabileceğimiz en olgun düşünmeye doğru ilerleyeceğiz. Ölüm günü dışında hiçbir zaman en olgun olmayacağız bu yüzden insanın kendine yaptığı yanlış tercihler ve eylemler için kızmamalı. Bu herkesin yaşadığı bir süreç.