geleceğe umutla bakamamak

Düşün, çocuksun ve gelecek kaygısı yavaş yavaş kendisini belli ediyor. Hayal kurmuyor, şu olacağım bu olacağım diyemiyorsun.

Ergensin, gelecek kaygın artık bir şeylere engel olmaya, planlarını etkilemeye, boşver olmaz zaten dedirtmeye başlıyor.

Gençsin, artık okulun bitmiş, askerden gelmişsin, işsizlik bunaltmışken kendini bir anda son çareleri denerken buluyorsun, belki hayatı ucundan kıyısından yakalıyorsun ama aklının bir kenarında hâlâ gelecek kaygısı devam ediyor.

Hiç sana uymayan, hayatının kalan zamanını sevmediğin işlerle uğraşarak geçiriyorsun. Daha iyisini bulana kadar biraz çalışayım diye kendini teselli ederken bir bakmışsın seneler geçmiş, hiçbir yere kımıldayamaz haldesin.

Bir insanın karşısındaki gelecek kaygısını çok erken yaşlarda fark etmişse gerçekten şansa ihtiyacı var demektir.