gece yarısı denize girmek

antalyanın konyaaltı sahilinde 22 nolu plajda saat 03:00 civarı denizde minicik bir kıpırtı bile yokken insanlar evlerinde pencerelerini açmış uykularının tam ortalarında küçük taşlı sahildeki şezlonglara para ödemeden* kendi başına şezlongu açıp yanında kafa dengi bir arkadaş ile biraz denizdeki ayın yakamozunu izledikten sonra ayaklarına paletlerini takıp yavaş yavaş suyun sıcaklıgı ile bedeninin sıcaklıgını birbirine eşitleyerek kendinizi suya bırakırsınız. kafanızda olan tüm sorunlar omuzlarınızdaki tüm yük bir anda kayboluverir. neden böyle yaptıgınızı bilmeden umursamaz hayata küfredercesine açılırsınız. mavinin türküsü şarkısında dedigi gibi viraneden çıkmış koşa koşa kumsala inmiş acı acı içinizden söversiniz. gidip geri dönmek istemez unutmak unutulmak ister en sonunda hepsini unutup, ne yapıyorum ben yaa diye kafa dank eder geri dönersiniz. ama az once yaşadıklarınız o duygu yogunluğu karmaşası var olanlar ve yok olanlar hissttikleriniz düşündükleriniz ve düşünemedikleriniz size zevk verir, eğlenirsiniz. işte gecenin bir vakti denize girdiğinizde hayat bir anda böyle değişebilir, değişir. isteseniz de istemeseniz de...

(bkz: uludag sozluk duygusal insanlarin sozlugudur)
(bkz: duygusal yazarlar)