kitap alıntıları

bir değil bir kaç kez başıma geldi. aşk uğruna tüm yaşamımı feda etmeye hazırdım. bana akla yakın gelen her şeyi değiştirmeye, tek iradenin sevgili olan bir dünyaya dalmaya hazırdım. böyle bir fedakarlık ancak aşk sonucu söz konusu olabilir... ya da, yaşam zaten yok olma aşamasında mıdır? belki de o yaşamı tüketmiştim, ama korkudan ya da inadımdan kabullenemiyordum. ya da alışkanlık müthiş bir tutkal olduğundan tükettiğimin farkına varamıyordum.

bence her şeyden çok değişiklik ihtiyacında olanlar aşık olmayı tercih ediyorlar, sonra da kollarını semaya kaldırıp tüm suçu kadere yüklüyorlar. öyle suçlu olan kader değil —- yani kader bizim dışımızda olan bir şey ise eğer. bence, geceler boyu süren özlem sonucu yapılan bir seçimdir aşk.

(bkz: Sexing the cherry)