abartılı evlilik geleneklerimiz

hemen hemen maddi olarak her şeyin erkeğe yıkılmasıdır. illa ki kadında zorluklar yaşıyor inkar edilemez. ancak çoğu evlilikte ( yüzde 70 kadarı diyebiliriz ) kız evi naz evidir diyerek damat adayının anası ağlatılıyor. kız buna ( zorluk yaratılmasına ) razı gelmese bile ( çoğu gayet güzel razı geliyor hatta onuda isterim bunu da isterim diye iyice müşküle sokuyorlar ) ailesi kendisine görev edinip damada girişiyorlar. hali ile damat adayı da baba destekli veya kendi geliri ile maddi olarak rahat birisi değilse ya vazgeçiyor ya büyük bir borcun altına sokuluyor. sonrasında sorunlar sıkıntılar alıp başını gidiyor.

oysa ki burada olması gereken amaç yuva kurmak isteyen iki kişiye elden gelen tüm desteğin verilmesi ve evliliğe teşvik edilmeleri.

- oğlunuz ne iş yapıyor ?
+ x firmasında x görevinde
- evi var mı ? arabası var mı ? maaşı ne kadar ?

tamam iyi güzel ama sizin kız ne iş yapıyor ? evi var mı ? arabası var mı ? maaşı ne kadar ? tamam evladınızın sıkıntı çekmesini istemiyorsunuz bu en doğal hakkınız ama erkeği de bu kadar ezmek doğru değil. hayatı boyunca kirada oturmuş dar gelirli bir aile düşük gelir ile çalışan kızlarına talip olan adamın ( 25 yaşında uğraşıp borcun altına girip ev sahibi olmuş ama beğenmiyorlar ) 2.evi, arabası yok diye kızı vermiyorlar arkadaş. sen niye yapamadın o istediklerini o yaşına kadar otur da bir düşün önce.