2000yıl önce olan şeyler için sözlükte kavga etmek

buna tarihsel tartışma deniyor, sanırım.

gerçeğin azaldığı yerde inanç başlıyor. işte bunu sanmıyorum, biliyorum. örneğin baybars imparator moğolların istilasını ilk kez durduran komutan-imparatordur, bu gerçektir, kesindir, not edilmişdir.

ancak attila türk müydü? elan gömülü olduğu yer bulunmuş değil açıp da bakalım baş kemiğine, dnasına. ancak türk kültürü, artı (sanat), dili içinde olduğunu biliyoruz. hunların türklerden, macarlardan, finlerden, az da olsa germenlerden, mongollardan oluştuğunu da biliyoruz. o ki bu tartışma kan-soy odaklı mı yoksa kültür odaklı bilmediğim için ne diyebilirim onu da kestiremiyorum.

ancak ben attila'yı türk olarak benimsiyorum, gerek soy, gerek kültür olarak. bir başkası başka benimser, anlarım ancak kabul (arapça kabul al-kabila [benimsedi, kendinden bildi] fiilinin masdarlarından biridir) etmem, ona inanmak istiyor, bırakalım inansın.

bence önemsediğimiz enterese tartışmanın kendisi değil, düzeyidir. insanlar kitaplar, makaleler, konferanslar ya da ince bir dil ile tartışma-danışma yapmak istiyorsa biz üçüncü kişi olarak payımıza ne düştüğünü biliyoruz.

kendimden örnek vermem gerekirse o toplara girmem, çünkü gerçek işbu platformda pek sevilmiyor son birkaç yıldır. örneğin attila ile ilgili buradaki s*kindirik savımsı söylemlerdense ilber ortaylı'nın okuduğum bir makalesini, ahmet bican ercilasun'un bir konferansını, ahmet taşğıl'ın bir kitabınının paragrafını gine okurum. buradaki düşük düzey-bol sözlü olgudan ise bir bilim insanının araştırmasını ikinci kez okumak daha iyi bir uğraş diye düşünüyorum.