iş arkadaşına aşık olmak

söylesem mi yoksa saklasam mı diye düşündüren tuhaf bir durum. bugün neredeyse itiraf edicektim. az kalmıştı. yanında o kadar mutluyum ki artık dedikodular çıkmaya başladı ve ben bu yüzden uzak durmak istesem de bir yanım doğru kişinin o olduğunu düşünüyor. öyle beyaz yakalı falan olduğumuzu da sanmayın sıradan bir şirkette beraber çalışan işçileriz. okurken kafanızda bişeyler oluşsun diye belirttim bunu. ofis gibi bir ortamda değiliz yani, neyse.
ama reddetme olasılığı çok korkutuyor adım atamıyorum. düşünsene aynı yerde koca gün vakit geçiricez ve birbirimizin suratına bile bakamıcaz. eski sıcak samimiyetimizi de yitirmiş olucam. muhtemelen istifa eder kaçarım. neyse şimdilik bu kadar. bu başlığı ara ara doldururum ben yakın zamanlarda.