bela istemiyorum deyip belanın kralı olan çocuk

bir holivut klişesi.

babasının işinden dolayı şehir değiştiren çocuğumuz, son derece beyefendi biridir. derslerine çalışır, karıyla kızla işi olmaz, popülerlik derdi yoktur.

okulun ilk günü dikkat çeker bir şekilde. okulun en havalı kızının mutlaka gönlü kayar. daha da kat'isi, bu popüler kızın manitası okulun en belalı çetesini yönetir.

kız bizim oğlana yanaştıkça, bu bela tipler de oğlana omuz atar, çelme takar, üzerine işer. tamam belki üzerine işemez ama işeseler yadırgamayız.

neyse son kertede, çocuk çete liderine "bak ben bela falan istemiyorum. vuracağımız bir fındık, yiyeceğimiz babafingonun haddi hesabı olmayacak. kız senin, bana ilişmeyin" der. ama çete anlamaz tabi. sonunda bizim esas çocuk bunları bir güzel döver. ama nasıl dövmek döner tekmeler, aparkatlar, puhaa puhaaa yumruklar. insanın dayak yiyesi gelir. bir anlarız ki çocuk 4 sene önce ceki çenden falan karete kursu almış. amcığa bak. ben alsam o kursu adam atanı döverim. film işte.