işyerinde müzik dinlemenin gerginliği

birbirinden farklı tarzlarda müzik dinleyen personelin bir arada çalıştığı işyerlerinde görülen bir gerginliktir. okul bitirmiş, mektep medrese görmüş insanların az çok edindiği bir müzik zevki vardır. bu müzik zevki edilirken bir de dinlemekten hiç hazzedilmeyen müzik türleri veya şarkıcılar belirir. örneğin benim için serdar ortaç'ın ardınden gelen bir seda sayan hayatta görüp görebileceğim en büyük ızdıraplardan biridir. tahayyül, tahayyül olalı böyle zulüm görmemiştir. neyse konuyu dağıtmayalım. işte bu edinilen müzik zevki kimi zaman kişiden kişiye çok farklılık gösterir. bir büroda en sevdiği şarkıcı veya grupları hande yener, metallica ve arif sağ olan 3 kişinin bulunması olasılığı hiç de az değildir. e günün monotonluğu içinde yapılabilecek en değişik atraksiyon da maalesef çoğu yerde müzik dinlemektir. dolayısı ile bir kişiden media player açması ve bi şeyler çalması istenir. çünkü herkesin kendi sevdiği şarkıları dinlediği bir bürodaki ses kirliliğinin niteliği hayvan pazarlarıyla aynıdır. ancak bu sefer de işte bu bahsettiğim gerginlik ortaya çıkar. çalınan şarkıları biri sever diğeri nefret eder öteki nötr kalır vs. yine bir uyum sağlanamaz. işte o anda kurtarıcımız imdada yetişir ve bütün günü idare edecek müzik listesi devreye girer. bunun adı kulağa hoş gelen müzik türü listesidir. bir çok türe ait birbirinden ilgisiz şarkı çalışanların isteğine göre zamanla evrimlerşir ve o büroya özgü listesini oluşturur. eğer bugün bir kral tv varlığını devam ettiriyorsa, unforgiven'ın ardından gelen bir sevemedim kara gözlüm kulağımızı tırmalamaz hale gelmişse bunda müzik zevkleri farklı büro ortamlarının da payı vardır.