şizoid bipolaryanist manik ataklı sohbetler

Ben, ben skalasında olamayışlarımın güdülenişlerinde gezinirken..

Sen kimsin, ben benim der birileri..
Bir yitişin ufkundayım okyanusta karaya uzakcana bir nokta o şimdilerde..

Bir caz müzisyeni en siyahından ten rengi.. blues, biraz konçerto sakin dinleyiciler, silüetler baş vermeden gidişler.

Bir nota dizilimi der onlara, şimdi örs kemiğinde yankılanıyor

Yolda bir şeyler.. trafik levhaları nevrozuyla danstalar bir sonraki sapakta buluşacak sevişeceği kendisiyle..

Şairler tercüman yaradılışına; ezelden beridir yıkık ruhiyesine.

Bir çalınış ki benden uzaklarda şimdi tınlıyor! nağmeler varılamaz yollara.

Bu kaçış..

Bunlar yıkım, mutlu bir duvar balyozu adına bulunurlar berlin duvarına yaslanan sokak müzisyenleri.. mermi yiyen çocuklar sol anahtarına yakışmayacak bestelerin notalarındalar şimdilerde..

Yine şunu demelidir müzik,çalgı, şiir,sümer tabletleri ben kimim ki sen kim olasın..

Bunu dedi bilginler bunu dedi şair olduğunu zanneden riyakarlar..

"bu yüzden her gece ben
Her gece üzülmüşüm
O yüzden her gece bu
Aşkın diline düşmüşüm.."