türkiye de evlenmek zor mu sorunsalı

gelenekler boktan.
bissürü hediye alıyosun, elbise alıyosun, ev eşyası alıyosun. almazsan nişanı bozmakla tehdit ediliyosun, ya da iyi senaryoda gücün yetmiyor diye erkekliğine küfrediliyor.

beklentiler boktan.
hiçbir hanım kızımız kendisinden az kazanan biriyle evlenmek istemez. kendisiyle aynı kazananla da. kendisinden azıcık fazla kazananla da. kendisinden çok fazla kazanması lazım. hadi oldu diyelim, evlenildi kendisinden çok fazla kazanan biriyle. çocuk oldu. neymiş efendim adam çocukla hiç ilgilenmiyomuş. eve çok geç saatte geliyomuş. eve gelince de çalışmaya devam ediyomuş. e çok kazansın diyodun? adam çalışıp para kazanıyo işte? sorun nerde? sonra tartışmalar, kavgalar, huzur sıfır.

aileler boktan.
premses kızlarına elletmeyen babalar, dünyada bi tane çok özel çok muhteşem oğullarını kıskanan anneler, başkalarının mutluluğunu çekemeyen amca, hala, teyze, kuzen, elti, görümce, kayınço vs. bilumum sözüm ona akrabalar.

ekonomi boktan.
beyaz eşyası, mobilyası, kirası, düğün salonu, yemekli düğün salonu, matbaacısı hepsi kan emici bu ülkede. adamlar enflasyonu filan da takmıyorlar geçiriyorlar düğünde kesenin ağzı açıktır verirler nasıl olsa diye.

bugün eli ayağı düzgün bi salon düğünü yapayım, evimi de düzeyim dediğinde cebinden 70-80 bin lira çıkıyor.
orta halli bir araba alayım, ayağımı yerden kessin çok da masraf çıkarmasın dediğinde cebinden 40-50 bin lira çıkıyor.
kendin 3000 lira alsan, evlendiğin kadın ... pardon ya 3000 lira alanla evlenmeyi kabul eden kadın zaten ya çalışmıyodur ya asgari ücretle çalışıyodur. kendin 5000 alacaksın ki işte belki 3000 filan kazanan biriyle anlaşabilesin.

zor azizim zor. biz zaten yola 15-20 bin kyk borcuyla başlıyoruz (bkz: enflasyon). kendimize telefon mu alalım, bilgisayar mı alalım, araba mı alalım, düğün için para mı biriktirelim?