gecenin şiiri

Ve sonra hiçbir şey diyemedim. Sustum sadece. Aslında içimdekileri söyleyebilseydim eğer şuan göğüs kafesimden mideme doğru inen yumrumsu sızılardan kurtulmuş olacaktım. Ki dokunsan ağlarım. Ruhumun ölümü dün gece saatlerinde gerçekleşti. Kansızdı lakin fazlasıyla sancılıydı. Her katil cinayet mahalline en az bir kere dönermiş. Fazla uzaklaşmış olamazsın zaten hüznüm hala sıcak. içimdeki çocuğun dizleri yaralı. Sana doğru çıkmaya çalıştığı merdivenin bir kaçıncı basamağında düştü. Bu masalda ayakkabısını düşüren prenses değil prensdi. Hayali bir kahramanıydı çocukluğumun ve masalın sonunda onlar eremedi muradına. Ben içimdeki küçücük bir kaç umutla kaldım elimde prensten kalma hüzünlerimle. Sonra sustum. Bir şey demedim diyemedim. Ama konu şimdi bu değil. Çok hüzünlüyüm beni böyle görmeni istemem. Gittim..
(Şiir değildi ama olsundu))