gökyüzündeki şato

eksik bir şeyleri yoktu. gökyüzü diye, medeniyetten uzak sanmayın orasını. fakat düşünce olarak basbayağı ilkel insan gibiydiler. sanki etraflarındaki onca akıllı insan eseri, öylece ortaya çıkmış ve onların olmuştu. onlar da buna alışmış ve her şeyi öylece kabul etmişlerdi. şimdi ise bir tanesi çıkıp da sorgulamaya başlayınca, garip karşılanması gerekmez miydi? ama hayır, hiç de öyle olmadı. onlar belki havanın tanımını yapamıyor, bileşenlerini bilmiyorlardı ama, mavilik diyorlardı ona. mavi renkteki bir boşluk. işte gökyüzündeki bu devasa bahçeli şatonun çevresi, alabildiğine mavilik idi. mavilerin sonrasında, sonunda ne var hiçbiri bilmiyordu ama bir tanesi merak etmişti işte. belki de bundan sonrası gelirdi. bunu biz bilemeyeceğiz asla. hayal gücünüze sorun, belki o bilir.