insanın yaratılış amacı

insanın kendine anlam yükleme çabası var olan her şeyi kendi için var zannetmesinden ileri geliyor. oysa insan evrende kendi üzerinden okuma yapabilecek bir mevkide değil. ufacık bir ayrıntı. kendi küçük dünyamızda birbirimize güzel şeyler duyup kendi kendimizi tatmin ediyoruz sadece. yoksa bırak dünya dışını dünyanın varlığı 4,5 milyarken, insanın ortaya çıkışı 500 bin ya var ya yok. tabi insana geçiş süreçlerini saymazsak bu böyle.
yani bir amacı yoktur. bir taşın varlığı neyse insanın varlığı da odur. sadece insan taştan daha gelişkin olduğu için kendine anlam yükleme çabasına girişiyor o kadar. tabi bide çakal insan her zaman, kendine menfaat de yüklüyor.
bugün kendi düşüncesini belli bir mükafata dayandırmayan hiçbir düşünce sistemi yoktur. bu dinde de böyle siyasi, toplumsal düşüncelerde de böyle.
ayrıca bildiğimiz sadece dünyada hayat olması, onun da belli bir süreçte ortaya çıkması bir akıllı tasarımcının ürünü olamaz.
insan için varsa bu evren veya amaç insansa o zaman var olan her şeyin bize hizmet etmesi ya da bizle uyumlu olması gerekir.
yani gidip bir tanı 10 kişiden sebep milyarlaca ev yaptığına inanmaktansa, milyarlaca olasılığın denenip sadece burada hayat çıkmasına inanmak daha tutumlu.

yani evren bize göre değil, dünya bile bize uygun milyarlarca yıl sonra olmuştur.