aileden kurtulmak için üniversiteye gitmek

yerinde bir karardır. aile olgusunun ne kadar boktan birşey olduğunu kavramıştır çiceği burnunda gencimiz onlarla aynı evde uzun zaman yaşadıktan sonra. sonra ailenin en güzel tarafı ne biliyormusun sayın pozantı köyü ahalisi? kadın ve erkekleri en yakından 7/24 saat gözlemleyebilirsiniz. ailede 'yapay' dürüstlük, sıcaklık olgusundan tabi buna ebeveynin çocuğu aptal sanmasınıda katabilirz. be kocamanlar herşeyi serer gözler önüne. yapılan kavgalar, çocuğun üzerinde oynanan manipülasyonlar (hassktr manipülasyon dedm) ana babanın girdiği şirin roller etc. mesela kadının çok iyi bir oyuncu olduğunu ilk annenizden görerek farkedersiniz aptal bir anakuzusu değilseniz. çocuk jüri heyeti görevi görebilir, anne babaya karşı babada anneye karşı doldurmya ıkınır çocuğu. ama dalyarraklar bilmezki çocuk ikisinide ruhunun derinliklerine kadar görebiliyor. insanlar yaşları ilerdikçe aptallaşır. insansa doğarak zekası zirvede başlar.

baskı ve boyun eğme eğitimi ' anne baba haklıdır' mottosuyla verilir çocuğa. sonrada ödül ceza olaylarıda olabilir annenin o akşam yemek yapmaması yada 'şerafettin niye böyle dvrnysn oğlm ühühühü ' gibisinden.

çocuğun doğduktan sonra belli bir süre destekleyici stüna ihtiyacı olur, bak aile demedim. hayvan gibi oklarla dikaktini çekerim. ama ailenin çocuğa hiçbir zaman ihtiyacı olmaz. siklerinde bile değildir çocuk aslında çünkü keyfine göre 'evlatlıktan reddebilir'. düşününce ne kadar aptal kafalara giriyorlar nostalji yaşadım mk. neyse devam ediyorum ama asıl söylemek istediğim şu;

This is my game, do you think u can beat me in my game?