bugün

ağlayan kadın

genellikle bir erkek yüzünden ağlar. platonik aşkıma duygularımı söyleyince, karşılıksız aşka dönüştü. buna hazırlıklıydım ama bana açıkça fuck buddy olmamı söylemesine hazırlıklı değildim. seven insana bu söylenmez. ne kadar kırıldığımı anlatamam.

en piç erkeklerden bile böyle bir teklif almadım. hem de platonik aşkıma kendimi gayet doğru ve açık ifade etmiştim. bu tür ilişkilere girmediğimi bilecek kadar da iyi tanıyordu beni. kafası mı yerinde değildi acaba?

evet, çok aşık olmuştum ve hem aşık olmadığım hem de bana aşık olmayan erkeklerle saçma sapan ilişkiler yaşayacağıma, hiç olmazsa sevdiğim erkekle birlikte olabilirdim. en azından birimizde sevgi olmuş olurdu. bu da bir seçenek ama yapamadım.

beni sevmek zorunda değil. beni sadece yatak arkadaşı olarak görmek istiyor da olabilir ama benim canımı acıtan şey bunu hiç de nazik olmayan biçimde söylemesi. böyle sözlerden incineceğimi bile bile söylemesi. çünkü gerçekten rastgele ilişkiler yaşayan biri değilim. o da bunu biliyor. 3 sene uzaktan sevdim. ona sevgimi söyleyemedim. keşke hiç söylemeseydim.

ondan böyle bir şey hiç ummamıştım. belki de beni uzak tutmak için söyledi ama rahatsız da etmedim ki onu hiç. çok kırıldım. bana diyebilirdi ki "seninle birlikte olabilirim. cinsel anlamda da bir şeyler yaşamak isterim ama bundan öte bir şey bekleme. daha fazlasını veremem."

"cinsel partner olabileceğimizi düşündüm" ne demek ya? oha ya. sinirden bağırsam mı, yoksa hüngür hüngür ağlasam mı bilemiyorum.