bugün

kendini ciddiye almamak

doğrudur. kimseyi ciddiye almam; en çok da kendimi. kendi düşüncelerimle bile barışık değilim. sanki gerçek düşüncelerim bunlar değilmiş, aslında böyle düşünmüyormuşum gibi. peki ya o zaman bu düşünceler nereden akın ediyor kafama?