gecenin şiiri

Teninde koyulsun ümitlerim
Islak gecelerimde durulsun
Gözyaşımın pınarından
Kaçma; kaçma n’olursun…

Gözünden düşsem ağlardım
Taa Çocukluk yıllarımdan beri
Artık Sarsan da, Sararsan da
Düşme benim ardımdan, dön geri…

Çünkü sana yazılırdı
Her kalemin düşümü
Ve sana yorardım ben hep
gecemi gündüzümü Gerçeğimi düşümü

Kime sorduysam hayır dedi
ölmüştü bu aşktaki her hücre her doku
Ta ki beladan gelir
ihanetini varsayan bu keskin koku…

fakat her ne zaman beni düşünsen
bilirdim gözlerinle güldüğünü
Bense düşüncelerimle asılırken
sen bilmezdin sana öldüğümü…

Son gülücüğünden gelen tabiatım Yağmuru ıslatırken teninde
Sana değen acılarım
Acemi bir kaçıştı gözlerinde

Ve acemi bir kaçıştım gözlerinde
Yüzünde saklanan güzelliğini
Yağmurlar yıkamasın diye
Avuçlarımda yaralanan özleminle
Güneşi gölgelerdim senin üstüne

yalnızlığım otururken içime
hala seni bekliyordum geleceği olmayan
Uykularımdın sen her an
gelecek gibi gözlerini yuman

Yaralarıma üflerken Keşfettiğim ıslığımdın sen
Düşlerimdin üstüme damla damla yağan
Ve o hazin türküler değil miydi?
göz pınarlarını sağan

Ben sana koşarken adım adım
Erkenci bir ayaz çatlağıydı Dudaklarında adım
Acele okunan bir besmele gibi
Çalakaşıktı sana sarılışlarım

k.ı