fazla tevazu enaniyettendir

Sorduklarında yada gerektiği yerde gerektiği kadar konuşmak, istemek talep etmek, sormak yada cevap vermek, halini arz etmek, ölçüyü konuşmak yada bilmiyorsa bilmiyorum deyip sükut etmek, sadeliktir. Doğru söylemesi gerektiği yerde doğruyu söylemek ise mürüvvettir. Mertliktir. Tevazu, durup dururken böbürlenmemektir. Kendini öne atmamaktır. Fakat kendine güven de lazım. Yapabileceğini yapmak da lazım. Hemde çekinmeden. Sözünü söyler tavrını koyarsın orta yere. Bu kibir değil ki ? Neden enaniyet olsun ? Kibirliye karşı kibirlenmek de kibirden sayılmaz. O vakardır. izzettir. Lazımdır. Şarttır. Şayet yapabilirsen. Hakkın yanında yer almak, susmamak, haksızlığa ve zulme rıza göstermemek bahadırlıktır, yiğitliktir, erdemdir. En güzel hasletlerden biridir. Bu uğurda seni ayıplamalarından kınamalarından ötelemelerinden korkup çekinirsen bu bedbahtlıktır, kibirdir, zillettir, miskinliktir. Mümin cesaretli olmalı.

Kendi nefsini hor ve hakir görmek tevazu dur evet fakat cümle insanları basit hor hakir vede değersiz görmek kibirdir. Alelade ve sıradan bir kul gibi hareket etmek lazım. Fakat bu senin görev ve sorumluluklarını vazifelerini yerine getirmene engel teşkil etmez. Kendine paye verme. Yüksekten de uçma bu sana yeter. Meydanda ne merdaneler var bir bilsen...fakat yine de kendini çok küçük görme. Elinden geleni ardına koyma. Mücadeleni yap. Çünkü buna memursun. Layıkıyla iş yapmak kibir değildir. Er oğlu er ol. generallik başkalarına kalsın. Sen adam ol kafi.

Yaptığın her işte sözde ve eylemde hakkı gözetirsen yanılmazsın. O hal seni vasat kılar. işlerin hayırlısı ise vasat (orta yol/stabil) olanıdır.