yazı yazmanın insanı rahatlatması

var böyle bir durum. yaklaşık 3 haftadır, hafta sonu geldiğinde kafamı dinleyebildiğim, sessiz bir yere kaçıyorum. önemli bir konu olmasına gerek yok, o an kafamdan ne geçiyorsa, ne üzerine yazmak istiyorsam. beğendirme kaygısından uzak, kendim için. ne yazacağım diye düşünmeye bile gerek yok, saçma bir girizgah yapmış olsam bile kalem kendiliğinden akıp gidiyor kağıt üzerinde. ilkokulda iken günlük tutmamız istenirdi sınıf öğretmenimiz tarafından. bana hep bir külfet gibi gelmişti. her gün yazmak istemiyordum. istediğim zaman yazmak istiyordum. ayrıca çoğu zaman haksız olmayan, birisi alıp okur korkusu yüzünden bu yaşıma kadar uzak kaldım.

tanım:sıkıntısını insanlarla paylaşmakta sorun yaşayan kişiler için ideal rahatlama şekli.