bugün

anın görüntüsü

sözlükte okumaya girdiğimde açık ara hep altı dolu olan konudur. ancak bahsettiğim nitel doluluk değil. buradaki hissiyatım üzerine bir deneme çalışmak isterim.

mutluluklar bir anlıktır genellikle. hoşunuza giden bir hayat karesi ya da beklemediğiniz güzel bir gelişme size mutluluğu yaşatır. dolayısıyla anlık paylaşımların mutluluk peşindeki insanların çalışmaları olduğunu düşünüyorum. halihazırda mutlu iseler ayrıca sevinirim onlar adına.

ancak paylaşılan anlarda yansıyan bir mutluluk yok. betimleme yok çünkü ve anlar en iyi ihtimalle ilginçler. bence insanlar kendisinden bahsetmek, tercihen de bir destek, bir övgü bekliyorlar. toplumca aç olduğumuz bir şey çünkü bu tarz konularda fikir geliştirebileceğimiz ortamı bize sağlamakla görevli tiplerin, her şeyi ben bilirim edasındaki söylem ve davranışlarıyla hiçbir somut işi beceremediğini gün be gün anladığımız şu dönemde herkes kendini zayıf, aşağılanmış, beceriksiz; buna bağlı olarak da isteksiz, keyifsiz görüyordur diye düşünüyorum. çünkü ben anın resmini çekmiş olsam oradaki hissimi de paylaşmak isterim. dahası, gerçekten paylaşmak adına o anı öyle bir betimlemek isterim ki karşımdaki benim yaşadığım hissiyatı yaşasın. bu nedir peki, samimiyet.

samimiyet yok, güven yok. buna bağlı içerik yok çünkü övgü alamazsın, genellikle troll ün birisinin küfretmesi ya da eksiyi basması ihtimali keyifli bir olayın yaşanma ihtimalinden çok düşüktür maalesef. keyifli olay ihtimali neyse ki sıfır değildir ama, yine de birbirimize bu denli destek olduğumuz bir platformda olduğumuzu söylemenin abartılı olduğu da bir gerçektir.