1970 yılında nevşehir de sıradan bir lokanta

eski türkiye'den sıradan bir günün yansımasıdır.
görsel

sıcacık bir enstantane.
kaliteli de.
ortam kaliteli.
zira ortamdaki insanlar kaliteli ellam.

basit bir esnaf lokantası belki ama masada bira şişesi var.

yani insanlar yemeklerini yerken bira da içebiliyorlar, çünkü kimse kimsenin ne yediğine, ne içtiğine karışmıyor.
içen de ağzına içiyor, kimseye salça olmuyor belli ki.

ağzında sigarası olan abi.
ne kadar da şık günlük kıyafetleri içinde.
üstelik köylü gibi görünürken bir yandan da kravat takmış.

belli ki köyden gelmiş, kent merkezinde resmi bir işi olmalı.

en arkada duran garsona bakın bir de.
bugünkü garsonlar gibi palyaçoya benzemiyor.
üzerinde önlük, salonun tamamına hakim müşteri odaklı bakışlar.

duvarlar çok göz alıcı, tablolar, posterler falan.
duvardaki atatürk rölyefi hemen göze çarpıyor. çok şık.
en sağda ise bandırma vapuru'nun tablosu. gayet güzel duruyor.

insanın fotoğrafın derinliklerine dalıp "usta çek bi ızgara köfte" diyesi geliyor. yanında da soğan söğüş...

belki tüm bu mutlu tablonun sebebi ülkenin fakir ama huzurlu olmasıdır.
durduk yere bomba patlamıyordur o ülkede belki de.
canlı bomba nedir bilmiyordur insanlar.

evet, belki o zaman da siyasetçiler ülkeyi adam gibi yönetemiyorlardı, ama bugünkü gibi sikik sikik beyanlar verip toplumu germiyorlardı şüphesiz.

belki de mutluluğun, huzurun, bu tablonun kaynağı bu da olabilir.