hiç arkadaşı olmayan insan

yaklaşık bir buçuk aydır üniversite için başka bir şehirde yaşıyorum. dün gece memlekete geldim ve bugün öğleden sonra evden çıkıp arkadaşlarla buluşmak için çarşıya indim. bir tanesini aradım mazhar abim istanbula gitti merve ablam yalnız kalmasın diye orda kalcaz dedi. ikinci arkadaşım şuan eve çıkıyom dedi, biraz küfür ettim yanımda annemgil var, yarın araşırık dedi. üçüncüyü aradım telefonu kapalıydı. dördüncü arkadaşımı aradım bugün çıkmak istemiyorum yarın görüşek dedi. beşinci arkadaşımın telefon çaldı çaldı ve açan olmadı. altıncıyı aradım açmadı. üçüncüyü tekrar aradım, çarşıya çok uzaktayım tokide teyzemgildeyiz yarın görüşürük dedi. beşinciyi tekrar aradım annesi açtı telefonu bende, bende annemlerdeyim teyzem dedi, halile nasıl ulaşırım dedim, şu an ulaşamazsın ben akşam gidince söylerim seni arar dedi ve hala arayan yok.
nalet olsun. amına koyduğum üniversitesinde yurtta kalmasam bir köpek edinirdim ve koşulsuz severdi. herşey para amına koyayım. küfürler için özür dilerim.