bugün

tecrube hayatta yenen kaziklarin bileskesidir

son kazığı yemiş insanın sözüdür. bir insandan, bu sözü duyuyorsanız, artık, akıllanmış demektir. kazık büyüdükçe, insanlar küçülür gözünüzde. sonunda da yok olurlar. ama şu kazık denen şeyin, küçüğü de, büyüğü kadar acıtır. "bu kadar mı düştün, bu kadar mı tamahkârsın?" diye tiksinerek, içinizden söylenirsiniz. başkalarına verdiklerinin, yüzde birini vermezler size. "sevgisizim, parasızım" diye kendinizi zavallı olarak görmeyin. sizin gibi her şeyden yoksun bir insandan kopardıklarını kâr sayanlar, asıl zavallılardır.