ufuk çizgisi

bütün ufuk cizgilerinin ardından bakıyorum dünyaya .ama sınırsızlığın bile bir sınırı var,bu aldanışlar sağanağında...ölümle dirimin arasında uzanan o daracık patikada günlerce bir şeyler olmasını bekledim.suyun tersine akmasını,yolunu şaşırmasını güneşin,dağların ucurumları doldurmasını..oysa dünya yeni bir tufana ermeyecek kadar cığrından cıkarılmış o duruk maviliginde..bütün nesneler kendileriyle barışmış.

var mı ki bu dünyadan kendine yansıyacak bir su? varsa da yoksa da ben giderim şarkılarımla kırık dökük.kendimle uzaklaştığım an öldürürüm kendimi.kalır size allıgüllü dünyanız.cıglık cığlığa giderim ama bir başıma,ama yankısız..*