boş düşünceler

Hakikaten boş ya. Ne düşündüğüm ne anlattığım ne gördüğüm ne hissettiğim her şey boş. Önemli şeyler olsa da bos olmasa da bos.

Ya sebepsiz bir daralma var içimde. Bilmiyorum belki de senelerdir boyle ama ben umursamadim. Veya oteledim ufak tefek basamaklar atlayacagimi sanarak.

Zaman geçiyor ve bakiyosun ki geride kalan pek bisey yok. Eskiden belki daha güzeldi hayat ben bilmiyorum. En azından daha az fotoğraf vardı ama bu kadar çok olduğu zamanki gibi itici degildi onlar da.

Bazen çok sasiriyorum. Sonra düşünüyorum da sasirdigima sasiriyorum. Ne bekliyorum ki zaten. Basit olaylar basit olaylar basit basit basit basit. Yeter.

Sokaklarda ve hafızalarımızda onca yoksul, yoksun ve harap düşmüş insanlar var ki. Hatta aramızda. Ne kadar caresiziz. Sonumuzu bekliyoruz nasıl olacak diye.

Eğer dünyada hicbir yoksul, hasta, mazlum insan olmasaydı yasayan bütün insanlar mutsuz olurdu.

Bir gün oleceksem cahilligimden öleceğim.
Çok az şey bilmek ne kadar da çok uzuyor beni.

Sanırım kimse özel değil bu karınca yuvasında.
Yalnızca bazıları daha geç anlıyor.
işçi karıncalar zaten gerçeği umursamiyor.

Keşke guzel bir şey ogrensem.
Boş sise yoktur en kotu biraz hava vardır içinde.
Son zamanlarda çok kufretmeye başladım.
Küfür etmek istiyorum ama en terbiyelisinden.
Düşünmeyi düşünmek bile ne kadar yabancı.
insanlar mi değişti yoksa karıncalar mi cogaldi?

Aslında her şey aynıydı ben geç anladım.
Aptal ben.