eskiden anarşist olmak

geçmişi hatırlayınca kendinizden nefret etmenize sebebiyet verir. geceleri bankamatiklere işeyip, lüks arabaları çiziyoduk. sonra bi gün, yine arkadaşlarla "fuck the system"i söyleyip halay çekerken, biri dedi ki, "ya abi, benim babam da o bankamatikten para çekiyo, geçen akşam eve geldi, tinerci piçler bankamatiğe işemiş girilmiyo kokudan diye bize sövdü. bence biz daha büyük eylemler yapalım" . evet dedik, yapalım. gittik bi dükkan bulduk, amerikan emperyalizminin simgelerinden, pehlivanoğlu market. camlarını kıracaktık. yol kenarında bi yer böyle. tam dedik kamyon geçerken kıralım kaçalım. sonra baktık kamyon geliyo bi tane, zaten izmir-istanbul yolu üzeri orası, neyse aldık taşları, kamyon vorrrrn diye geçerken fırlattık. başladık kaçmaya sonra, biri de bağırıyor arkadan, yoldaşlar cam kırılmadı kaçmayın diye. bunun üzerine tabi anarşitern`i toplayıp, dağıldık. hey gidi günler.