sözlük yazarlarının itirafları

bir haftadır annemle konuşmuyorum. geçen hafta söylediği bir söz beni etkiledi. geçmişte yaptigim hataların benle alakasi olmayan bir olaydan dolayı yuzume vurulması haliyle canımı sıktı. her nekadarda özür dilemiş olsada öfkem dinmek bilmiyor.
artık bana hitap etmesi bile sinirlerimi bozuyor. bu sabahta birsey yapmamu söyledi tepki vermeyince babamda biseyler söyledi ve birden nevrim döndü. küçük bir öfke patlaması yaşadım ve o an elimde olan tel nasibini alıp kırıldı. ( yine kendime zarar tel gitti)

içimde sıkıntı var ama gitmiyor. belki hatalıyım belki yüzde yüz hataliyim ama hatami kabul etmekten ziyade birşeyler engelliyor beni. 25 yaşındayım iş hayatım çalkantılı özel hayatım zaten yok bunların üzerine bide babamin üstüme gelmesi ki kötü niyeti yok iyiliğimi istiyor ama bana hiç iyi gelmiyor. her sözden bisey çıkarıyorum.

ailenin seni anlaması çok önemli ama ben öyle bir aileye sahip degilim. onların suçu mu oda değil yaratılış fitratları böyle ama bu benim için hayata bir sıfır geride başlamak gibi birşey.

vel hasılı kelam hayat benim için suan hiç cezbedici degil onum karanlık geçmişim boktan bugünümun ne olduğu belli degil. sikeyim böyle hayatıda böyle yaşamıda.