seni seviyorumun seni seviyorum olduğu yıllar

eskiden de vardı sevince kendini verenler şu an da var sadece oranlar değişti.
şu anki kahpeliklerin başlıca sebepleri cebimizde taşıdığımız teknoloji bence. en büyük sorun istediğin zaman ulaşabiliyorsun eski sevdiğine. insanlar yalnız kalmaya o kadar korkar olmuş uykusu gelmeyince oturup kendiyle yüzleşeceğine illa birilerine mesaj atıyor. vakit gece oldu mu ben yalnızım havalarına giriyor herkes. işte o zaman teknoloji giriyor devreye; bazen hiç birlikte olmayacağı bir insana bazen eski birlikte olduğuna atıyor mesajı. sonra birine umut verip ortada bırakıyor birine acı çektirmiş oluyor. şu anki ilişkilerin çoğunu bitiren şey de teknoloji zaten. kimi whatsappa girdiği halde mesaj atmıyor diye, kimi evde takılacağım deyip dışarıda yer bildirimi yaptı diye, biri facebookta başkasının resmini beğendi diye kavga çıkartıyor. eski aşkların güzelliği işte burda akla geliyor. nasıl olmuş da yıllarca başka bir şehirde ne telefon ne skype'ta görüşmediği halde insanlar birbirini beklemiş diyoruz. ama bence o bekleyiş şu anki bekleyişten daha değerli çünkü eskiden mektup dışında hasret giderebilecekleri birşey yoktu ellerinde. ha bir de anılardan başka. ve daha garanti çünkü onların ufak sorunları gözlerinde büyütebilecek lüksleri yoktu.