gerçek hayat ile rüyayı karıştırmak

son iki yıldır çok sık başıma gelen şey. hatta nerdeyse her gün. artık alıştım diyebilirim.

doktora gittim, yarı uyurgezer dedi, ilaç verdi. kullanmadım ilaçları. çünkü yan etkileri bok gibi. her gece kapıya işaret koyuyorum, gece odadan dışarı çıkacak mıyım diye. 6 ay önce başıma gelmişti bi, onun dışında hiç uyurken odadan dışarı çıkmadım. ama odanın içi benim. *

rüyaları çok ayrıntılı görüyorum sözlük. ve bu ayrıntılar da başımı ağrıtıyor. her şeyi kurguluyorum. her şeyi ama. mesela arkadaşım rüyamda bana bir şey anlatırken konuşmasının içinde iki basamaklı iki sayının çarpımını söylüyor. ben bu sayıları da cevabı da kurguluyorum. ama sonuç doğru çıkacak kadar kurguluyorum. sabah uyandığımda sayıları hatırlıyordum mesela o gün. hesapladım, doğruydu amk. lan ben rüyamda bunu nasıl hesapladım?

rüyamda telefonla oynuyorum mesela. rüya yani, bi arkadaş mesaj atmış da cevap veriyorum işte. sonra şarjım bitiyor. arkadaşa, telefonu şarja takacağım diyorum. tamam diyor. şarj aletini arıyor gözlerim. komidinin üzerinde olduğunu görüyorum. ayağa kalkıp onu almaya gidiyorum.

ve işte o anda bi uyanıyorum, ayaktayım, elim komidinin üzerinde geziniyor, komidinin üzerindeki her şey yere düşmüş. alnım, tişörtüm hep ter içinde.



bıktım artık.

bunun tersi de oluyor sözlük. bi arkadaşım arıyor ben uyurken. rüya zannedip açmıyorum. hatta diyorum ki, "ya yine çok ayrıntılı ses duyuyorum. sanki gerçek gibi" deyip, telefonu sessize alıyorum. ama o da ne? arkadaş beni cidden aramış gece ya da sabah. :(

bu sabah yine başıma geldi.

alarm kurmuştum. kız arkadaşımla aynı saatte kalkacaktık sabah. ama ben alarmı, rüya zannedip kapatıyordum. tekrarlı alarm bir de. beşer dakikada bir çalıyor, her seferinde kapatıyorum. nihayet kız arkadaşım beni aradı. telefona baktım-rüyamda- onun ismi.
dedim bu sefer açmalıyım galiba.
onun sesini duyunca rüya olmadığını anladım. çok mahcup oldum. uyanamamıştım.


çok şikayetçiyim bu durumdan. doktor bir şey diyemedi. sinir stresten dedi, bi tane boktan bi ilaç yazıp şutladı. ama gecenin bi yarısı elimde telefon var zannedip telefonla oynamaktan ve sonra gözlerimi açtığımda başparmağımla diğer parmak içlerimi oyduğumu görmekten bıktım. telefon var zannedip neler yapıyormuşum.
bazen güreşiyorum zannediyorum ya. bi uyanıyorum, kolumu dirseğimi hep duvara vurmaktan yara olmuş.