bugün

yıl dönümü

tanım: her sene gelince geçen zamanı düşünmeyi hatırlatır..

Bir kurumda işe başlayalı bir yıl oldu. haftaya yıl dönümüm...
unutmuşum. şef geldi, odasına çağırdı, eliyle oturmamı işaret edip sakince konuşmaya başladı, "senin 30 yıl sonra nasıl biri olacağını düşünemiyorum. ama sana tek lafım ben burada olduğum sürece lütfen başka iş teklifi geldi diye kapımı çalma, benimle devam et" dedi.
geçen hafta aldığım teklifi duyduğunu düşündüm. Çok da uzatmadım, bir dergide çalışmak nedir görmüştüm, bana göre değildi.
cam kenarında oturuyorum artık. köşemsi de yazıyorum. seyahat ediyorum.
sanırım buradan ayrılmayacak olmamın en büyük sebebi insanlar.
sadece beş günlük bir gezide görüntülü konuşmalar, mesajlar, hediyeler ve hepsinin dediği "özledim" kelimesi ilaç. gezideki insanlar anlayamıyordu iş yerimi bu kadar özlüyor olmamı fakat konuşmaları duyunca şaşırdılar.
bu sektörde kimse kimseyi sevmez, özlemez ve sır saklamaz.
öyle değildi.
öyle yapmadılar.
biraz önce haksız yere yediğim fırça suratımı düşürdü. kimi zaman sinirlenip "gidiyorum o halde, ne yaparsanız yapın" dememek için kendimi o kadar zor tuttum ki. bu anlarda ya masamdan saatlerce kalkmıyorum ya da süt içiyorum. süt iyi geliyor.
fırça atan editör durumu fark edince frene basıyor basmasına ama müsaade etmedim konuyu yeniden dillendirmesini. hemen işimi anlatmaya başladım, öyle yaparım böyle ederim derken sarılmışız.
bir sene sonunda dengesiz tavrımı dizginlemesini çok zor durumlarda kalarak öğrendim, düşünerek konuşmasını ve sonunda da her ne olursa olsun "iş ulan bu" demesini de öğrendim.

haftaya bir sene oluyor. buradaki insanlar çok tatlı.
bakmayın tatlı dediğime egosu yüksek olanları da var ki, yemişim egonu deyip gülümseyince iş bitiyor.
yaşının küçüklüğünü kullanmak ve sevimli olmak iş yapıyor.
tabi şaka yapabiliyorsanız kral sizsiniz...
birinci yıl. istemediğim mesleği yapalı.
torpilli damgasıyla uzun süre yanımdakilerin pis bakışlarını unutturmayı başardığımın yıl dönümü de olabilir.
çok iyi gazeteci olacakmışım öyle diyorlar da ayran gönlümü ve hayallerimi bilmiyorlar.

sizce kaç sene daha burada olurum?
bence bir sene daha. sadece bir.

aylar sonra edit:

mutluluk nidalarımı kaşık kaşık yedim...
belki de geçen gün konuştuğum astrolog haklı...