17 ağustosun acı anıları

çocuk yüreğimizde ölüm korkusunun ve depremin ne demek olduğunu bize öğreten acılardır. o parklarda felan yatışlarımızı o korkumuz o anlatılanları unutmak mümkün dahi değil, akrablarının yarsını daha hiç tanımadan 7 şiddetindeki 1970 gediz depreminde kaybeden biri olarak depremi çok duyarak büyümüş olsakta onun karanlık yüzüyle ilk defa 17 ağustosta karşılaşmıştık. her gece çocuk yüreğimle gider anne ve babamla vedalaşırdım deprem olurda gece ölürüz diye... ve asla o acı anıları bir daha unutmıycaz ve unutamıycaz. eğer allah nasip ederse ileride o olayı görmemiş olanlara üzülürek anlatıcaz bu gözler neler gördü diyerek... http://www.youtube.com/watch?v=3xLbNDBj1sQ