sözlük yazarlarının itirafları

evet sözlük bugün allah cezamı verdi sonunda. hayatım boyunca unutmayacağım bir rezillik yaşadım.

laf aramızda ben biraz fütursuz bi adamım. öyle hoşuma giden bir kız görsem gider hemen konuşurum hiç vakit harcamam. hep te dikkat çekerim bi şekilde. iletişime geçme konusunda makale yazsam yeridir.

ama bugün çapkınlık kariyerim bir anda yerle yeksan oldu. abartısız sıçtım.

markantalya diye yeni bi avm açıldı antalya'da. orlarda oturuyorum ben. canlı baya orası. terasında mutlak surette yalnız oturan birkaç hatun bulunuyor. sigara içen kahve içen her neyse. aldım elime kahvemi. işten çıkmışım yeni üstümde takım elbise trençkot falan var böyle kendime güvenim tavan yapmış durumda. çıktım terasa. oturcak yer arıyomuş gibi yavaş yavaş baktım etrafıma. bi kızın bana baktığını farkettim. baktım tek oturuyor. güzel de bi kız.

hadi bakalım dedim yavaş yavaş yürümeye başladım kıza doğru. bu sırada gülümseyerek yüzüne bakıyorum kızın. neyse yanına geldim:

-merhaba, bu sandalye boş mu acaba?
+boş.
-aa çok güzel.

kız sandalyeyi alıp başka masaya götürüceğimi sandı. taktik bu zaten. şaşırtıp espirili bi giriş yapıcam. hem de kıza ne kadar korkusuz falan olduğumu göstericem. çektim sandalyeyi tam oturuyodum kızın yanına, anasını satiyim trençkot sandalyenin kenarına takıldı. kahveyi tuttuğum elimin ikamet ettiği kol ani fren yapınca kahve bardağı elimden bi düştü masanın ortasına.. sıcak kahvenin yarısı benim takımın üstüne, yarısı kızın hamburgerin patatesin üstüne...

hasktir dedim kalktım ayağa, çüküm yanıyo lan! kız da fırladı masadan bağırdı herkesin ortasında "ne yapıyosun ya manyak mısın sen" diye. benim kızı düşüncek halim yok tabi. sünnetlik çocuk gibi önümü tutuyom çükü kurtarmak için. kaldım öyle mal mal baktım kıza.

kız gitti. ben hala ordayım. etrafımdaki insanlar bana bakıyor. lan o kadar kötü durumda kaldım ki insanlar güldüklerini saklıyolar üzülmiyim diye.

anasını satiyim lan. nasıl unutucam ben bunu.