annenin ölmesi

hiç bu kadar acıtacağını düşünmezdim. bebekken toprağa düşüp dizimin kanamasına katlamayan melek,
şimdi toprak altındasın... bunun adı "özlemek" değil. "özlemek" eksik kalır hislerime. daha ne kadar buna dayanabilirim bilmiyorum. neredeyse iki ay olmak üzere. o mahcup bakışlı kırışık yüzünü ömrüm boyu hafızamdan çıkaramayacağım. fotoğraflarına bakmaya cesaret edemiyorum. yapamıyorum anne.