arkadaş olunmuş garip ve karizmatik insan tipleri

aklima gelmisken. biri daha var.buna benzer bir hikayesi olan. yine sene basinda ilk derslerden birindeyim. insanlari suzuyorum, ilk izlenim edinmeye calisiyorum. gozum birine takildi. sessiz sakin icine kapanik gorunuslu, suratindan melankoli akan guzel yuzlu bir tip. dedim bununla tanisicam ben.
neyse ders bitti meshur duvarimizin onune gectik arkadaslarla. birinci sinifiz ya cumbur cemaat takiliyoruz. o da var aralarinda. ben tanisna hamlesi yaptim bu mala. "la siktir git" tepkisi aldim. tabi ben sok oldum noluyo lan diye kaldim orada. sonra dedim baslarim sana daa diye saydirmaya cektim gittim.
zaman gecti biz bu malla kah ayni masaya oturduk, kah okulun onundeki banklara oturduk cene caldik millete laf attik. sene sonuna dogru bu mal bakti suratima adimi sordu. ulan dedim pic kac defa muhabbet ettik hala bilmiyon mu adimi. oyle de bi maldi kendisi.
gezi direnislerinde, finallerde biz bu malla iyice iletisimi ilerlettik. tanidikca nasil bir insan oldugunu anladim. o umursamaz tavirlarin, piclikleri altinda dost gibi bir dost adam gibi bir adam buldum. ettigi kufurler ilk basta sinirimi bozardi simdi neselendiriyor bile. hayat gercekten garip.