sözlük yazarlarının itirafları

çok acı çekiyorum be sözlük. herkes sevdiceğinden ayrılır, ailesi yüzünden üzülür, parasızlık çeker ben çelloyu bıraktığım için üzülüyorum.

7 yaşında başladım viyolonsele, hemde o minik yaşımda övünmek gibi olmasın konservatuvarı kazanmıştım ayrıca büyüklerimin çoğundan iyiydim , önümde baya açıktı müzikte.  o yaşta orkestraya almışlardı beni en küçük bendim orda ve en arkada çalardım daha acemiydim. cuma günleri orkestraya kalırdık, carmen çaldığımızı hatırlıyorum ve saat 3 gibi falan başlardı  akşam 7-8'e kadar sürerdi. hocamız azeriydi (çoğu hoca azeriydi orada nedense anlayamadım ) ve iri yarı uzunca bir adamdı. hiç bir şey için izin isteyemezdim çünkü korkardım herif sanki sikecek beni çok affedersiniz. neredeyse orkestranın bitmesine yarım saat kala hep çişim gelirdi ve tuvalet izni almaya korktuğum için her seferinde o sandalyeye çömdürürdüm hiçte bozuntuya vermez devam ederdim önümde koca viyolonsel. bu böyle 2 sene geçti artık iyice profösyonel olmuştum ki bez oturaklı sandalye seçmeyip metal oturaklı sandalyeler seçmeler, belli olmasın diye çalarken hızlıca cepten peçete çıkarıp götümün altına koymalar falan. ardından veli toplantısı gibi birşey oldu ve benim ibne ablam(o da 1  yaş büyük aynı okuldayız  kemancı) hemen yetiştirmiş annemlere bunlar da söylemişler şefe bizim oğlan işiyo, sıçıyo buna izin verin korkuyo izin almaya. ertesi hafta gittiğimde herif bana öyle içten bir bakış attı ki o an ayağa kalkıp dalgayı çıkarıp sahneden aşağı işeyesim geldi o derece içime özgüven doldu ve çalışmanın sonuna doğru izin aldım, gittim ve işedim.oh be rahatladım lan.

4. sınıfın başında ablamların sınıf öğretmeni bir bok oğretmediği için ikimizi de okuldan aldı ve 1 sene daha dışardan ders aldıktan sonra yok sbs yok cart curt birde artık önümün kapandığını düşündüğüm bıraktım. pişmanmıyım? hayvanlar gibi. aşıktım ben o enstrümana hala da öyle fakat bir çello parçası dinleyemem hala sinirlenirim, kudururum, yediremem ve de hala hocamı arayamadım gönlüm el vermedi. o küçük viyolonsel durur baş ucumda.

10 sene geçti üstünden bir sürü enstrüman aldırttım bizimkilere boşluğunu doldurmak için hiç biri doldurmadı 1 buçuk senedir elektro gitar haricinde şimdi neo-classical, barok parçaları elektro gitarda çalmaya çalışıyorum bir nebze de olsa içimi rahatlatıyor.
siz siz olun tutkularınızdan asla vazgeçmeyin sayın sözlük ahalisi.