bugün

şehir dışında üniversite okumak

okurken değil ama, tatilde ailenizin yanına döndüğünüzde büyüdüğünüzü anlamanızı sağlayan olay. her şeyden önce, 'tatilde' gidiyorsun ailenin yanına? oturup sohbet ediyorsun falan aileden çok arkadaş gibi, 'bizim oralar' muhabbeti dönüyor. önceden kavga çıkan olaylarda alttan alan taraf oluyorsun, onları üzmeye kıyamıyorsun. en büyük sorunlarını bile belli etmemeye çalışıyorsun ya, sırf gözyaşı dökmesinler endişelenmesinler diye. 'ben başa çıkarım, onlara belli etmeyim' diyorsun. ne derler korkusuyla değil, büyük bir insan olgunluğuyla, büyüdüğün için. var mı ötesi?

onu bunu bilmem, insan 'anne-baba' denen kavramı, ilk evden ayrıldığı zaman anlıyor. öncesi boş.