bugün

orta doğu teknik üniversitesi

kampüs hayatı o kadar sarar ki mezun olanlar bile eşini çocuğunu kapıp en azından yılda bir yürüyüşe gelir.uzun bir süre kampüsten çıkmayıp da kızılay a indiğinizde kendinizi çok garip hissedersiniz.uzun yıllar bir adada yaşayıp şehir hayatına dönmek gibidir bu his.özellikle bahar aylarında inanılmaz bir ortam olur,hiçbir derse girmek istemezsiniz.bunun yerine bütün gün huşu içinde çimlerde yatmak,arkadaşlarla sohbet etmek,gitar çalmak,tavla oynamak,top koşturmak,güneşin batışına doğru bira içmek gibi alternatif etkinliklere dalasınız gelir.yolda mor saçlı bir kız ya da çimlerde sevişen bir çift gördüğünüzde dönüp bakmazsınız bile.burası özgürlükler ülkesidir,vaadedilmiş topraklardır.*

not:yazar yukarıda sayılan nedenlerden dolayı okulu 7 senede bitirmeye karar vermiştir.*